Audycja w Radiu Poznań – wielki pożar Poznania
15 kwietnia b.r. o godzinie 21:10 na antenie Radia Poznań zaprezentowana została audycja radiowa Jacka Kosiaka z cyklu „Historia jakiej nie znacie”, poświęcona historii wielkopolskiego pożarnictwa w związku z rocznicą wielkiego pożaru poznania 15 kwietnia 1803 roku.
15 kwietnia 1803 roku w pierwszy piątek po Wielkanocy mieszkańcy Poznania usłyszeli na ulicach okrzyki „Gore! Feuer! Gore! Zgodnie z obowiązującymi wówczas na terenie miasta porządkami ogniowymi słowa te oznaczały pożar. Ten wybuchł na końcu ulicy Drzewnej (Drewnianej), nad stawami przy jatkach rzeźniczych wewnątrz tzw. Dzielnicy Żydowskiej. Ogień wywołany prawdopodobnie przez nieuwagę jednej z tamtejszych mieszkanek bardzo szybko rozprzestrzenił się w kierunku ulicy Wielkiej i Żydowskiej, niszcząc wszystko na swojej drodze. Drewniana gęsta zabudowa (łącznie z drewnianym gontem na dachach) stanowiła łatwo palny materiał. Silnie wiejący północno-zachodni wiatr szybko przeniósł ogień na kolejne domy i ulice, popychając równocześnie wzdłuż wąskich uliczek gęsty dym, spotęgował panikę wśród mieszkańców. Problem stanowił również średniowieczny mur okalający miasto, utrudniający z jednej strony ucieczkę mieszkańcom, z drugiej dotarcie do pożaru tym, którzy mieli z nim walczyć. Oprócz domów mieszkalnych ogień strawił bożnicę, klasztor Dominikanek, częściowo mury miasta z basztami oraz dwiema bramami, w tym „wielką bramę” z pozłacanym herbem poznania. Bardzo szybko zajął również kościół Dominikanów, którego wystająca ponad domy wieża stworzyła swoistą pochodnię niosąc pożogę przez Chwaliszewo aż na Groblę – tam spłonęły miejskie składy drewna budowlanego i opałowego oraz spore zapasy zboża. Do północy płonęły w całości lub częściowo ulice: Wielka, Szewska, Ślosarska, Wroniecka, Grobla, wielkie i małe Garbary oraz cała dzielnica żydowska. Mieszkańcy odetchnęli z ulgą dopiero w godzinach nocnych, kiedy pożar samoistnie przycichł. Łącznie tego dnia oprócz wspomnianych budynków sakralnych i obronnych, spłonęło 276 domów mieszkalnych, co stanowiło niespełna połowę zabudowy miasta. Ogień pozbawił w sumie 7200 osób dachu nad głową, zabierając im jednocześnie cały dobytek życia. Część mieszkańców próbowała ratować cenniejsze przedmioty wynosząc je poza obszar ognia oraz ukrywając w piwnicach, niestety przy tak trudnych warunkach atmosferycznych i niedogodnej zabudowie miasta próby te na niewiele się zdały. Znana jest także historia grupy mieszkańców Grzymałowa (Swarzędz), którzy wraz z sikawką próbowali dostać się w centrum pożaru, niestety szalejący ogień przy „wielkiej bramie” zatrzymał ich na moście Chwaliszewskim. Jak się później okazało, grupa ta ratując most uniemożliwiła przedostanie się płomieniom na drugi brzeg Warty.
Następstwa Pożaru
Trudnej sytuacji mieszkańców miasta nie poprawiało ówczesne położenie gospodarcze i polityczne całego regionu Wielkopolski. XVIII-wieczne zniszczenia wojenne, częste klęski elementarne oraz II rozbiór Polski (1794 rok) nie dawały dużej nadziei na szybką odbudowę Miasta. Okazało się jednak, że mieszkańcy Poznania i okolic przekazali na rzecz pogorzelców sporo darów, co umożliwiło bieżącą pomoc poszkodowanym. Władze pruskie powołały specjalną komisję odbudowy (Retablissement), przeznaczając na odbudowę kwotę 770 tyś. talarów. Dzięki ogromnej jak na tamte czasy puli pieniędzy m.in; wykonano nowe plany zabudowy tej części miasta, uwzględniając przy tym mniejsze zagęszczenie budynków oraz trwalszy, ogniotrwały budulec (cegła, dachówka); poszerzono i wybrukowano ulice miasta, część z nich likwidując, inne połączono w większe; określono także nowe tereny pod dalszą rozbudowę miasta; zlikwidowano wcześniej wyznaczoną dzielnicę Żydowską, zezwalając jednocześnie jej mieszkańcom na osiedlanie się w pozostałych, dowolnych częściach miasta. Niestety wojna w 1806 zatrzymała rozbudowę miasta na kilkanaście, a czasem kilkadziesiąt lat. Pożar w 1803 roku miał również bezpośredni wpływ na powołanie 21 kwietnia (6 dni po pożarze) Towarzystwa Ogniowego Miast i Ubezpieczenia od ognia budynków wiejskich dla Prowincji Prus Południowych oraz Towarzystwa Ogniowego dla wsi. W efekcie rok później rozpoczęło swą działalność Krajowe Ubezpieczenie Ogniowe (z dyrekcją w Poznaniu i Warszawie), które zasłynie w przyszłości dzięki swej uczciwości, sprawnemu działaniu oraz udzielaniu dużej pomocy finansowej dla powstających polskich Ochotniczych Straży Pożarnych.
Literatura:
1. Z. Zaleski, Walka Z Pożarami W Poznaniu. 50 Lat Pracy Zawodowej Straży Pożarnej w Poznaniu 1877 – 1927, Nakładem Magistratu stoł. Miasta Poznania, Poznań 1928
2. K. Dziedzicki, 1861-(60)-1927 Księga Pamiątkowa Wielkopolskiego Związku Straży Pożarnych, Poznań 1927
3. A. Zarzycki, Dzieje Walki z Pożarami 1253-2008, Poznań 2008
4. Gore w Poznaniu, „Ilustracja Polska”, nr. 15/1936
- Published in Wydarzenia
Konserwacja sikawki
Działalność Wielkopolskiego Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach to nie tylko obsługa turystów, prezentowanie wystaw czy działalność promocyjna i naukowa, to również prowadzenie prac konserwacyjnych naszych eksponatów. Jedną z tego typu prac w 2019 roku było przeprowadzenie kompleksowej konserwacji ręcznej, przenośnej pompy tłokowej (tzw. sikawki ręcznej), wyprodukowanej na początku XX wieku w popularnej wówczas warszawsko-pruszkowskiej fabryce Troetzera.
Opis sikawki
Eksponat do naszego muzeum trafił w latach 80 tych XX wieku z jednej z wielkopolskich Ochotniczych Straży Pożarnych. Sikawka o wymiarach 127 cm długości, 45 cm szerokości i 89 cm wysokości posiada ramię długie na 183 cm i szerokie na 49 cm. Pompa służąca do tłoczenia wody podczas akcji pożarowych zbudowana jest z drewnianej podstawy i drążków, stalowego ramienia, uchwytów i mocowań, miedzianego powietrznika oraz mosiężnych cylindrów i tłoków.
Prace konserwatorskie
Prace konserwatorskie polegały na zdemontowaniu ramienia, pompy, cylindrów, uchwytów oraz mocowań węży. Drewniana podstawa oraz drążki ramienia zostały pozbawione starych powłok olejnych, a następnie dokładnie oczyszczone, wyszlifowane zabezpieczone lakierem wodnym. Farbę olejną ściągnięto również z pompy oraz powietrznika. Powietrznik miedziany całkowicie wypolerowano, a wcześniej oczyszczoną pompę pomalowano czerwoną farbą. Zaśniedziałe cylindry sikawki wyczyszczono mechanicznie oraz wypolerowano. Warto dodać, że w trakcie prac konserwatorskich odkryliśmy przymocowaną do drewnianej podstawy sikawki mosiężną tabliczkę znamionową, ukrytą przez wiele lat pod grubą farbą olejną.
Zasady działania
Dość prosta budowa sikawki oparta jest na podstawowych zasadach fizyki: na prostokątnej podstawie z uchwytami służącymi do przenoszenia sikawki umieszczona jest pompa z dwoma przeciwległymi cylindrami, wewnątrz nich znajdują się ruchome tłoki zespolone z dźwignią (ramieniem). Strażacy wkładający podczas akcji gaśniczej drewniane drążki w mocowania dźwigni, następnie wprawiali je w ruch (góra-dół) powodując pracę tłoków sprężających i rozprężających wewnątrz wodę. Działania te i konstrukcja pompy pozwalały na zasysanie wody z jednej strony i tłoczenie jej z drugiej. Ciekawostką tego typu sikawek jest kulisty powietrznik znajdujący się na górze pompy, tworzący podczas akcji ciśnienie powietrza, który ma na celu utrzymanie stałego (nie przerwanego) ciśnienia wody.
Historia Józefa Troetzera oraz jego fabryki
W 1815 r. Dawid Hoeck założył w Warszawie przy ul. Chłodnej wytwórnię kotłów parowych i gorzelnianych. Kotlarnię odkupił w 1842 r. Jan Troetzer, który działał w środowisku warszawskiego rzemiosła jako przewodniczący cechu kotlarzy miedzianych. Uruchomił on także odlewnię żelaza przy ul. Przyokopowej 12. Po śmierci Jana Troetzera, w 1875 r., firmę przejął jego syn – Adolf. Sprzedał on budynek kotlarni dwóm przedsiębiorcom: Maurycemu Bormannowi i Aleksandrowi Szwede, zaś maszyny i narzędzia przeniósł do nowych hal przy ul. Chłodnej 29. Po zmianie siedziby produkcję przestawiono głównie na sprzęt pożarniczy i rolniczy. W ten sposób powstała jedna z pierwszych firm produkujących sprzęt strażacki w Królestwie Polskim. Adolf Troetzer zmarł w 1900 r. a firmę przejął syn Józef. Ten urodzony w 1866 roku ukończył warszawską szkołę realną im. Pankiewicza, po czym wysłany został do Wiednia, gdzie uzyskał praktykę w jednej z tamtejszych większych fabryk maszyn. Dwa lata później rozpoczął naukę na wydziale mechanicznym Politechniki w Zurichu, gdzie jako aktywny członek „Ogniwa” – stowarzyszenia polskiej młodzieży akademickiej, zainicjował i przyczynił się do założenia polskiej biblioteki. Zapamiętany został jako człowiek taktowny, spokojny, uczynny z dobrocią i darem łagodzenia sporów, który nie szczędził kolegom dobrych rad oraz pomocy materialnej najbardziej potrzebującym. Po powrocie do Warszawy i przejęciu fabryki ojca z wielkim zapałem wziął się do pracy i rozwoju rodzinnego przedsiębiorstwa. Przekształcił ją w spółkę komandytową. Udziałowcami zostali: Stanisław i Kazimierz Suzinowie oraz Emin Schönfeld. Koniunktura na rynku wyrobów metalowych skłoniła go do rozbudowy firmy. Jego uwagę zwrócił dynamicznie rozwijający się ośrodek przemysłowy w Pruszkowie, ulokowany przy torach Kolei Warszawsko – Wiedeńskiej. Jednym z największych zakładów przemysłowych była tam fabryka maszyn i obrabiarek Mieczysława Rudnickiego i Aleksandra Kuczyńskiego, założona w 1881 r. Następnie hale fabryczne wykupiło Towarzystwo Akcyjne Fabryki Maszyn Pomocniczych, Lokomotyw i Wagonów, K. Kosiński i W. Preyss, uruchomione w 1901 r. i zajmujące się produkcją konstrukcji żelaznych dla kolei. Wbrew nazwie fabryka nie podjęła nigdy produkcji wagonów i lokomotyw. W 1902 r. przemianowano ją na Pruszkowski Zakład Mechaniczny. Przynosił on jednak straty, mimo zabiegów mających polepszyć wydajność. W październiku 1903 r. Józef Troetzer za cenę 100 tys. rubli wykupił hale fabryczne po Pruszkowskich Zakładach Mechanicznych. Następnie zlikwidował spółkę komandytową i rozpoczął współpracę z inż. Antonim Czajkowskim. Firma przyjęła nazwę Fabryka Maszyn, Odlewnia i Kotlarnia, Józef Troetzer i S-ka. W Pruszkowie produkowano większość asortymentu. Zlikwidowano produkcję przy ul. Chłodnej, gdzie urządzono sklep firmowy. Oddziałem fabryki pruszkowskiej została tylko odlewnia przy ul. Przyokopowej. Produkcja w Pruszkowie ruszyła w 1904 r. W ten sposób firma Troezter została uznanym producentem sprzętu gaśniczego w Królestwie Polskim. W pierwszej i drugiej dekadzie XX w. zakład specjalizował się w produkcji: strażackich sikawek dwukołowych i czterokołowych z uzbrojeniem, sikawek przenośnych, hydroforów, konnych wozów rekwizytowych, drabin, hełmów, toporów i pomp studziennych do obsługi straży pożarnych, a także pomp dla wodociągów, stacji kolejowych, kopalń, cukrowni, cegielni i innych zakładów wytwórczych. Firma oferowała również odlewy z żelaza i metalu, płuczki, mieszadła, cysterny i beczki. W Warszawie i Pruszkowie pracowało łącznie ok. 170 osób. Kapitał zakładowy wynosił 400 tys. rubli, roczny obrót sięgał 350 tys. rubli. W ciągu kilkudziesięciu lat działalności firma zdobyła 41 nagród na wystawach sprzętu maszynowego, m.in. w: Antwerpii, Brukseli, Paryżu, Chicago, Londynie, Berlinie, Wiedniu, Królewcu, Warszawie, Petersburgu, Moskwie i Niżnym Nowogrodzie. Co ciekawe, wydawała w języku polskim ilustrowane katalogi ze sprzętem strażackim. Niestety wybuch I wojny światowej w 1914 roku zatrzymał prace fabryki a sam Józef Troetzer w ogromnym stopniu zaangażował się w działalność charytatywną. W czasach gdy panował głód, nędza i rozpacz, fabryki i miejsca pracy zostały zniszczone, a rodziny osierocone na skutek działań wojennych, Józef Troetzer nie szczędził czasu oraz prywatnych środków na działalność społeczną i humanitarną. Zakładał szkoły i sierocińce, organizował kuchnie, karmiąc głodnych i cierpiących. Z garstką osób objeżdżał pobojowiska grzebiąc zabitych oraz biorąc pod opiekę ich rodziny. Czuwał również nad porządkiem i spokojem publicznym, zbierając broń i organizując straż obywatelską. Jego działania zasięgiem obejmowały nie tylko Pruszków w którym funkcjonowała fabryka ale również cały ówczesny powiat Warszawski. Znana jest także historia, kiedy wycofujące się wojska rosyjskie planowały wysadzić w powietrze kościół oraz kilka okolicznych budynków, dowiedziawszy się o tym Józef odnalazł odpowiedzialnych za to żołnierzy i przekazując im nie małą sumę pieniędzy uratował kościół oraz domy wielu mieszkańcom. Po zakończeniu wojny z powodów zniszczeń oraz działalności charytatywnej nigdy nie odbudował swojej fabryki trudniąc się jako pracownik biurowy w innych nowopowstałych firmach. Zmarł po krótkiej chorobie w 1937 roku, pozostawiając po sobie pamięć człowieka m.in.: szlachetnego, mądrego, dobrego oraz pracowitego mającego jednocześnie ogromny wkład w rozwój polskiego pożarnictwa.
Tekst i foto: Wielkopolskie Muzeum Pożarnictwa, domena publiczna, katalog C. D. Magirus
Literatura:
1. Falecki D. Sikawki Firmy Troetzer, „Przegląd Pożarniczy”, nr. 1/2014
2. Pilawski W. Historia sikawek, motopomp i samochodów pożarniczych, Warszawa, Komenda Główna PSP, 1994.
3. Przyrembela Z. Józef Troetzer (1866-1937), „Przegląd Techniczny”, nr. 1-2, Warszawa 1938,
https://dulag121.pl/pruskovianaa/jozef-troetzer-1866-1937/, dostęp z dn. 02.04.2020
4. Skwara M. Historia Pruszkowa do roku 1945, Pruszków, Miejska Biblioteka Publiczna w Pruszkowie, 2011.
- Published in Informacje
Targi Edukacyjne 2020 – MTP Poznań
W pierwszy weekend marca (6-8 marca 2020 roku) odbyły się Targi Edukacyjne, na których nie mogło zabraknąć także przedstawicieli Państwowej Straży Pożarnej, w tym Wielkopolskiego Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach.
Na wspólnie przygotowanym, przez Komendy: Wojewódzką i Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu oraz Szkołę Aspirantów PSP w Poznaniu, stoisku zaprezentowano niezwykle ciekawą i bogatą ofertę edukacyjną dla dzieci, młodzieży i nauczycieli. Promowaliśmy również stoisko historyczne Wielkopolskiego Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach – oddział zamiejscowy Centralnego Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach, które reprezentowali: Roksana Kluczyńska oraz Hubert Koler – naczelnik Muzeum. Nasze działania wsparli, jak co roku, uczniowie z klasy mundurowej z Zespołu Szkół Handlowych w Poznaniu.
Także tegoroczna edycja Targów była dla nas wyjątkowa. Pierwszego dnia targów odbyło się oficjalne przekazanie mobilnego symulatora zagrożeń domu jednorodzinnego Komendzie Wojewódzkiej PSP w Poznaniu przez przedstawicieli firmy MLabs, która wykonała symulator. Urządzenie edukacyjne odebrał wielkopolski komendant wojewódzki PSP mł. bryg. Dariusz Matczak wraz z zastępcą mł. bryg. Robertem Natunewiczem oraz koordynator ds. prewencji społecznej st. kpt. Alicja Borucka.
Zaprezentowane dwa symulatory zagrożeń pożarowych i ekologicznych: domu jednorodzinnego i budynku użyteczności publicznej przyciągały największą uwagę odwiedzających stoisko PSP. W pierwszym dniu targów naszą wystawę odwiedziła delegacja niemiecko-marokańska, która z dużym zaciekawieniem przyglądała się pokazom działania symulatorów i z uwagą słuchała pogadanek o przyczynach powstawania zagrożeń i sposobach zapobiegania im. Goście pogratulowali sukcesów edukacyjnych i pomysłowości wykonania tych urządzeń edukacyjnych.
Stałym punktem naszego programu był interaktywny konkurs – zabawa edukacyjna – na temat bezpieczeństwa i różnego rodzaju zagrożeń. Funkcjonariusze komendy powiatowej PSP z Ostrowa Wielkopolskiego wraz z przedstawicielami Ochotniczej Straży Pożarnej z Jankowa Przygodzkiego specjalnie na te targi przygotowali serię pytań o zasadach bezpieczeństwa pożarowego. Konkurs cieszył się ogromnym powodzeniem. Poprzez wspólną zabawę i rywalizację promowano i poszerzano wiedzę o bezpieczeństwie wśród dzieci i młodzieży.
Po takiej porcji wiedzy i zabawy była możliwość praktycznego przećwiczenia zasad ewakuacji z zadymionych pomieszczeń. Oczywiście odbywało się to pod czujnym okiem kadetów Szkoły Aspirantów PSP w Poznaniu w specjalnym namiocie „dymowym”.
Nie mogło zabraknąć również praktycznych ćwiczeń z zakresu udzielania pierwszej pomocy, w tym korzystania z urządzenia AED. A wskazówek i rad w tym zakresie udzielali funkcjonariusze Jednostki Ratowniczo – Gaśniczej nr 1 i 2 w Poznaniu.
Trzeci dzień obfitował również w wiele niespodzianek, gdyż specjalnym gościem była Kapela PSP z Sieradza, która swoim koncertem oraz pokazem edukacyjnym podbiła wiele serc słuchających. Zespół stworzony przez sieradzkich zawodowych strażaków od kilku lat w nietypowy sposób przestrzega młodych przed zagrożeniami związanymi z szybką jazdą czy kąpielą w miejscach niedozwolonych. Ale nie poprzez mało trafiające do młodzieży pogadanki a muzykę z przesłaniem.
Dziękujemy wszystkim członkom zespołu strażackiego na Targach za zaangażowanie i wytrwałość.
Do zobaczenia za rok.
Tekst: mł. bryg. Lucyna Rudzińska
Zdjęcia: mł. bryg. Lucyna Rudzińska, Weronika Adamczak – KW PSP Poznań
- Published in Wydarzenia
Narada Roczna Komendy Powiatowej PSP w Grodzisku Wlkp.
26 lutego 2020 roku o godz. 13 00 w sali narad grodziskiej komendy rozpoczęła się narada roczna podsumowująca działalność w 2019 roku Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Grodzisku Wlkp.
Na spotkaniu swoją obecnością zaszczycili goście:
– mł. bryg. Robert Natunewicz, p. o. zastępca wielkopolskiego komendanta wojewódzkiego PSP;
– pan Mariusz Zgaiński, starosta grodziski;
– pan Jan Grochowy, członek zarządu powiatu grodziskiego;
– podinsp. Roma Figaszewska – komendant powiatowy Policji w Grodzisku Wlkp.;
– dh. Leszek Chojnacki – prezes zarządu oddziału powiatowego Z OSP RP;
– pani Honorata Kozłowska – burmistrz Wielichowa;
– pan Piotr Hojan – burmistrz Grodziska Wlkp.;
– pan Zbigniew Kaczmarek – wójt gminy Granowo;
– pan Piotr Halasz – wójt gminy Kamieniec;
-pan Arkadiusz Pawłowski – zastępca burmistrza Rakoniewic;
– pan Hubert Koler, naczelnik Wielkopolskiego Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach,
– komendanci gminni związku ochotniczych straży pożarnych RP z terenu powiatu.
W naradzie wzięli też udział strażacy, pracownicy komendy.
Po złożonym meldunku, przez asp. sztab. Piotra Bambra – mł. bryg. Robertowi Natunewiczowi, naradę rozpoczął st. kpt. Marcin Włodarczyk komendant powiatowy PSP w Grodzisku Wlkp. od powitania obecnych.
W dalszej kolejności komendant powiatowy PSP dokonał syntetycznego podsumowania działalności Komendy Powiatowej PSP w Grodzisku Wlkp. za 2019 rok. Przedstawiono też najważniejsze cele i kierunki działań na rok bieżący. Kończąc swoje wystąpienie komendant podziękował obecnym gościom za współpracę, zaś strażakom i pracownikom za zaangażowanie w realizację zadań służbowych.
Następnie głos zabrał mł. bryg. Robert Natunewicz, który wysoko ocenił poziom realizacji zadań przez komendę w ubiegłym roku. Ponadto w swoim wystąpieniu stwierdził, że osiągnięte wyniki były możliwe dzięki wsparciu i wzajemnej współpracy: samorządowców, służb, podmiotów współpracujących. Podkreślił on również, że niezwykle znaczącą rolę w organizacji ochrony przeciwpożarowej w powiecie stanowią jednostki OSP z rzeszą zaangażowanych strażaków ochotników. Mł. bryg. Natunewicz podziękował też w sposób szczególny strażakom i pracownikom Komendy za wkład pracy.
Podczas swoich wystąpień: Mariusz Zgaiński – starostwa grodziski, Leszek Chojnacki – prezes zarządu oddziału powiatowego Z OSP RP, Hubert Koler – naczelnik Wielkopolskiego Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach złożyli na ręce komendanta powiatowego PSP słowa podziękowania.
- Published in Wydarzenia
Akademia Niepodległości – Prof. Marek Figura
25 lutego 2020 roku w Auli Wyższej Szkoły Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Nowym Tomyślu odbyło się kolejne spotkanie z cyklu Akademia Niepodległości, w którym uczestniczył przedstawiciel Wielkopolskiego Muzeum Pożarnictwa – Naczelnik Oddziału Hubert Koler. Tym razem Prof. Marek Figura wygłosił wykład pt. „Przeciwko »czerwonej« bez »białej« Rosji” oraz „Renegaci (F. Dzierżyński, J. Marchlewski) i sojusznicy (S. Petlura, B. Sawinkow)”.
„Akademia Niepodległości” to ogólnopolski projekt Instytutu Pamięci Narodowej zaplanowany na lata 2018-2021. Jest to cykl regularnych spotkań, w czasie których pracownicy IPN, zaproszeni reprezentanci uczelni wyższych oraz lokalnych środowisk przedstawią w formie popularnych wykładów drogę do niepodległości, poczynając od pierwszej dekady XX stulecia i czas I wojny światowej, poprzez wznoszenie jej państwowego gmachu i wykuwanie granic, po syntetyczny bilans międzywojennego dwudziestolecia. Założeniem projektu jest idea, aby spotkania odbywały się poza miastami wojewódzkimi i dużymi ośrodkami. Dla terenu działania oddziału poznańskiego wybrane zostały dwie lokalizacje: Nowy Tomyśl i Zielona Góra.
- Published in Wydarzenia
Strażacka Akademia Niepodległości – „Straże Pożarne w walce o granice w latach 1919- 1920”
W dniu 18 lutego 2020 r. w Nowym Tomyślu odbyła się kolejna konferencja z cyklu „Akademia Niepodległości” zorganizowana przez:
- Instytut Pamięci Narodowej – Oddział w Poznaniu,
- Centralne Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach,
- WSPiA im. Mieszka I w Poznaniu – Wydział Zamiejscowy w Nowym Tomyślu
oraz:
- Zespół Szkół nr 2 im. dra Kazimierza Hołogi w Nowym Tomyślu,
- Uniwersytet Trzeciego Wieku w Nowym Tomyślu,
- Wielkopolskie Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach.
Konferencja popularno – naukowa o tematyce pożarniczej stanowiła kontynuację ubiegłorocznej akademii, o której mówiono, że jest ciekawym uzupełnieniem organizowanych w tym mieście od 2017 roku spotkań historycznych. Tegoroczne spotkanie p.t. „Straże Pożarne w walce o granice w latach 1919- 1920”, przedstawiało dalsze działania i losy polskich strażaków w walce o niepodległość, wpisując się jednocześnie w ramy obchodów 101. rocznicy wyzwolenia przez powstańców Nowego Tomyśla, organizowanych przez WSPiA – Wydział Zamiejscowy w Nowym Tomyślu.
W konferencji udział wzięli m.in:
- Wicestarosta Nowotomyski – Marcin Brambor,
- Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w Nowym Tomyślu st. kpt. mgr Marek Kołdyk,
- Przedstawiciel Komendanta Powiatowego Policji w Nowym Tomyślu Dariusz Kolanko,
- Redaktor Naczelny Zeszytów Sierakowskich Jarosław Łożyński,
- Wiceprezes Związku Oficjów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego – Maciej Myczka,
- Dyrektorzy szkół średnich Elżbieta Helwing i Ireneusz Rajman,
Przedstawiciele Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego:
- Członek Prezydium TPPW – Zdzisław Kościański,
- Prezesi kół TPPW: Maksymilian Michalczak, Małgorzata Dudek, Ryszard Tratwal
Ponadto konferencji przysłuchiwali się licznie przybyli słuchacze UTW w Nowym Tomyślu oraz młodzież Zespołu Szkół nr 2 im. dra Kazimierza Hołogi w Nowym Tomyślu.
Referaty przedstawili pracownicy naukowi Centralnego Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach oraz Oddziału Zamiejscowego w Rakoniewicach:
- mgr Dariusz Falecki, Naczelnik Wydziału Naukowo-Oświatowego – „Udział strażaków w powstaniach śląskich i plebiscycie oraz w wydarzeniach na Pomorzu Wiślanym, Warmii i Mazurach w 1919 roku”
- dr Paweł Karol Gąsiorczyk, Naczelnik Wydziału Dokumentacji Zbiorów – „Strażacy byłego zaboru austriackiego w walce o ustalenie granic Polski w 1919 roku”
- mgr Danuta Janakiewicz – Oleksy, pracownik Wydziału Dokumentacji Zbiorów – „Reakcje Polskiego ruchu strażackiego na wydarzenia z wojny polsko-bolszewickiej oraz obrony kresów wschodnich.”
- mgr Hubert Koler, Naczelnik Oddziału Zamiejscowego w Rakoniewicach „Wielkopolskie pożarnictwo w latach 1919 – 1920”
Akcenty nowotomyskie nakreślił
- dr Zdzisław Kościański „Nowotomyślanie w walkach o granice w latach 1919-1920”
Na zakończenie podsumowania wydarzenia dokonał główny organizator Akademii Niepodległości – dyr. Oddziału IPN w Poznaniu dr hab. Rafał Reczek, który zaprosił jednocześnie wszystkich zebranych na kolejną Akademię Niepodległości 25 lutego 2020 roku oraz prelegentów na kolejną konferencje pożarniczą w przyszłym roku.
- Published in Wydarzenia
Kolejna edycja – „Polska. Zobacz więcej – weekend za pół ceny”
Zapraszamy serdecznie do udziału w kolejnej edycji „Polska. Zobacz więcej – weekend za pół ceny”. Akcja odbywać się będzie w dniach 20 – 22.03.2020r. W trakcie wspomnianej akcji będzie wyjątkowa możliwości zakupu wejściówek do naszego muzeum po okazyjnej cenie 3 złotych dla zwiedzających indywidualnie.
Więcej informacji dotyczących akcji pod adresem: https://polskazobaczwiecej.pl/
- Published in Informacje, Wydarzenia
Strażacka Akademia Niepodległości
Instytut Pamięci Narodowej – Oddział w Poznaniu
Centralne Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach
WSPiA im. Mieszka I w Poznaniu – Wydział Zamiejscowy w Nowym Tomyślu
oraz
ZS nr 2 im. dra Kazimierza Hołogi w Nowym Tomyślu, Uniwersytet Trzeciego Wieku w Nowym Tomyślu, Wielkopolskie Muzeum Pożarnictwa w Rakoniewicach zapraszają na:
Akademię Niepodległości – konferencję naukową-
„Straże Pożarne w walce o granice w latach 1919- 1920”
która odbędzie się 18 lutego 2020 r. r. o godz. 11:00
w
Wyższej Szkole Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I, Wydział Zamiejscowy w Nowym Tomyślu os. Północ 37a (Aula).
Konferencja wpisuje się w ramy obchodów 101. rocznicy wyzwolenia przez powstańców Nowego Tomyśla.
- Published in Informacje